güzel bir gün

bir kere dün çok güzeldi, bugüne nasıl güzel başlanmaz? mide ağrısı can sıksa da akşama doğru ilaçlar etkisini gösterip beni kendime getirdi ve ben cumartesi akşamını evde geçirmek zorunda kalmadım. son haftaların ayrılmaz ekibi olan ender-barış-yusuf-can-(opsiyonlu ali)-destine-seren-özge-(mal serhat&ateş dün yoktunuz) yine tam takım fenerbahçe yolunu tuttuk ama bu sefer alt metni oldukça kuvvetli bir hedefimiz vardı. parlak zekalarımızı konuşturmak ve yaratıcılık yarışına girmek dünün esas amacıydı. barış ve benim çılgın hevesimiz ve ender+seren katılımıyla oluşacak ekibimizle flugtag2'ye katılma niyetindeyiz. dün de sağlam bir brainstorming yaptık diyebiliriz. sonra tabii ki fenerbahçenin olmazsa olmazı batak masasına geçildi ve dbe grubu ös grubunu yedi bitirdi. oradan caddebostan, oradan seren'in evi. serenlerde uyumak ne mümkün, bıdı bıdı şeklinde geçen saatlerimi şenlendiren ender, oldies but goldies albümüyle beni benden aldı. saatler sonra nihayet uykuya daldığımda da çılgın rüyalar peşimi bırakmadı. genelde büo ağırlıklı rüyalar görmekle beraber, tuhaf bilinçaltım yine bana fake attı ve kasklar, alışveriş yapan veletler falan gördüm. neden, bilmem.

çok güzel bir muhitte yaşıyoruz biz. serenlerden eve gelene kadar resmen bunu yaşadım. babam sağolsun, yürümeme razı olmadı geldi aldı beni arabayla. uğramamız gereken pastaneler gereğince geçtiğimiz yollarda ne anılarım vardı. kaç kere karlarda yuvarlanmıştım o sokaklarda ya da ne kovalamacalarımıza şahit olmuştu bu kaldırımlar. bir de kaan'ın sokağından geçtik, alpark'ı, araba kullanmayı öğrendiğim sokağı, otopark'ı yaşadım kısa bir an için. ejder pastanesi sonra, 13 sene önceye götürebildi beni. sokağımıza girdiğimde de tam otopark girişimizdeki elektrik direğinin (inanılmaz derecede yıpranmış, yamulmuş, devrilmeye meyilli) değiştirilmekte olduğunu gördüm. evet dilara, o direk. hani biz 8-10 yaşlarında sokakta oynarken senin üşümen üzerine annenin giymen için attığı hırkanın takıldığı direk, yıllarca tepesinde hırka asılı olarak yazlar kışlar yağmurlar karlar geçirmiş direk. o bile bir yokladı hüznümü, oysa edaların evinin yerine dikilen ve deniz manzaramı kapatan iğrenç beton yığını yeterince sinirimi bozuyordu her gördüğümde. yine de mahallemizin güzelliği, günü çok güzel yaptı bugün.

aşırı bir mutluluk var içimde, ferahlık. çok sevdiğin, seni çok seven insanlarla çevrelendiğini hissettiğinde gelen bir mutluluk bu. bütünlükten gelen, kenetlenmenin verdiği güç gibi. pazar kahvaltılarını aksatmayan ailemin de katkısı büyük tabii. yine teşekkür ederim hepsine. burada ve benimle oldukları için. olmayanlar utansın.