Yıllardır içinde tuttuğun, hayatın boyunca hiç kimseye anlatmadığın birşeyi anlatınca..
Anlatırken gözyaşlarının akmasına izin verince..
Öfkeni serbest bırakınca..
Bir an bir sonraki cümleyi düşünmeden konuşunca..
Gözlerine bakabilince karşındakinin..
Sadece içinden geldiği için dizebilince kelimeleri..
İçindeki acının büyüklüğünün anlattıkça azaldığını hissettikçe..
Bu zamana kadar konuşmamanın bir sebepten geldiğine inanınca..
Anlattığın seni gerçekten anlayınca..
Pişman olmayacağından emin olunca..
Tüm bunlar kendiliğinden ve doğal bir şekilde olunca..
Akıp gidiyor. Rahatlıyorsun. Huzur kaplıyor içini. Gözyaşını silesin gelmiyor çünkü onlar ferahlığı getiriyor sana. O yüzden anlat.. Anlat! demeden anlat hem de..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
söylemeden edemicem..